Na corona naar Assen, Bar Brasserie Pingo, ‘bij Jaap’

Voor het eerst in anderhalf jaar weer alleen uit eten, wat een feest!

Ik wilde zo snel mogelijk de Helmantel tentoonstelling zien in het Drents Museum en genoot van de mystieke schoonheid van het gewone: twee eieren in een simpele kom. Ook de lunch bij Pingo in de binnenplaats van het museum is een verrassing. Ik zit in de hete zon maar kan moeiteloos een koeler plekje kiezen. Even moeiteloos wordt mijn vraag om 1 in plaats van 2 kroketten ingewilligd. Ongevraagd wordt ook de prijs aangepast, terwijl de schaal mosterd even royaal blijft. De eerste plek waar me dit gelukt is, sinds jaren! Bovendien bedenk ik nu pas dat het museum voordeel heeft als ik hier iets gebruik en dat kunnen zij weer goed gebruiken na de lange lockdown zonder inkomsten. Hier ga ik een nieuwe gewoonte van maken.

Daarna fietsen in het zomerse Drentse land, tot het tijd is voor het terras ‘bij Jaap’. Lekker in de schaduw op het terras is er mooi voor mij gedekt. ‘Purified water’, ben ik daar blij mee? Wij hebben prima drinkwater dus dan hoeft dat gedoe voor mij niet. Afin, in ieder geval slepen ze geen flessenwater de wereld rond, dus ik protesteer niet.

Er staan alleen menu’s op het menu en drie gangen is voor mij intussen te veel. Maar ik mag gerust twee gangen kiezen en dat doe ik met plezier. De coquilles met spinazieschuim en waterkerschips zijn verrukkelijk, de wijn ook. De tortellini met gevogelte valt tegen. Dat ligt niet aan Jaap, want het schuim en de crème zijn heerlijk met brood. Maar ik heb zo lang geen kip meer gegeten omdat ik niet vertrouwde dat ze een fatsoenlijk leven hadden gehad dat ook deze – ongetwijfeld verantwoorde – kip me niet meer smaakt. Gewoon geen kip meer bestellen.

Wel koffie met friandises, omdat een dessert opnieuw teveel lijkt. Dat blijkt een prima afsluiting van de eerste uitgaansdag na de lockdown en hopelijk het begin van vele nieuwe ontdekkingen. Zeer voldaan!

https://drentsmuseum.nl/nl/bar-brasserie-pingo