Een oude school wordt een restaurant, de tuin een enorm terras tussen de bomen, zon en schaduw om bij te komen van een fietstocht rond Amsterdam. Helaas staat er maar één meisje in de bediening, die zwetend rondloopt als er een groep fietsers én een groep Solexers tegelijk willen bestellen. De losse stellen en eenlingen zoals ik wordt vriendelijk om geduld gevraagd. Hooguit een kwartier? Beloofd. Wachten is goed te doen met uitzicht op een slootje met riet en een pasgemaaide wei die lichtgroen uitslaat. Daarachter de IJdijk, die nog steeds ook Zeedijk heet.
De groepen keuvelen genoeglijk en de kikkers kwaken daar vlak voor mijn voeten vrolijk doorheen. Achter me wordt de worteltaart geprezen en ik zit hier heerlijk bij te komen. De bediening krijgt hulp zodat ik toch snel mijn ginger ale krijg. Een prima plek, van harte aanbevolen!
Vergeet ook niet nog even het toilet te bezoeken, want die zoektocht leidt je door het het hele schoolgebouw. Dat is prachtig geschilderd in twee tinten blauw, met een roerende foto van een oude juf in een klasje met 12 kinderen, de meisjes met een prachtige strik in het haar.
Ook ligt ergens een monopoliespel klaar, de briefjes nepgeld keurig gestapeld. Hier wordt dan vast ook met liefde en aandacht gekookt, dat ga ik nog eens uitproberen.
