Mijn communistische Italiaanse geliefde wilde naar Amerika, tot mijn verbazing. De belangrijkste reden was de warmte in Californië, want hij kan niet tegen de kou. Ik wilde wel twee weken mee, maar daarna toch graag weer naar huis en naar mijn eigen mensen. Dus ik vloog alleen terug. Het vliegtuig was vertraagd en het was de vraag of ik in Londen mijn aansluiting naar Amsterdam zou halen. Niet dus.
Na vijf kilometer te hebben gehold en gehijgd, heen en weer gestuurd tussen drie vliegtuigmaatschappijen, heb ik tenslotte een peperduur ticket gekocht om toch vanavond nog thuis te zijn. Toen ik dat ticket in handen had en kon ontspannen wilde ik dat doen met een goed glas wijn. Omdat ik de hele dag nog niets gegeten had – zenuwen nestelen zich bij voorkeur in mijn maag – stond ik mezelf dat toe in de Seafood bar. Een plaats van luxe, met net iets meer gasten dan bediening en een extravagante menukaart. Diverse soorten kaviaar, oesters en champagnes, zo’n indrukwekkende keuze en zulke prijzen had ik nog nooit gezien. Voor mij was een glas chardonnay en een kleine salade van nieuwe aardappeltjes precies goed. Wat een rust geeft dat, na een etmaal reizen met de onzekerheden die vertragingen nu eenmaal met zich mee brengen. Na al het rennen en de dreiging van easyJet dat ik pas de volgende dag naar Amsterdam kon vliegen voelde ik me in paniek en zielig, met tranen en al. Om niet te verzinken in slachtofferschap besloot ik er geld tegenaan te gooien om zo snel mogelijk naar huis te kunnen. Pas toen die grens van zuinigheid was overwonnen kon ik in deze Seafood bar gaan zitten, lekker aan een tafeltje want die moderne barkrukken zijn aan mij niet besteed. Eindelijk iets te eten en te drinken! De aardappelsalade is zo verleidelijk, met piepkleine stukjes lente-ui en goede mayonaise, dat ik er een tweede glas wijn bij nodig heb. Het meisje van de bediening heeft dat snel in de gaten. Dat is het voordeel van zo’n luxe of decadente tent: je kunt heel soepel non-verbaal bestellen want er wordt op je gelet. En dat is weer goed voor het moraal van zielige eenlingen, zoals ik me voelde toen ik hier binnen stapte.
Laten we eerlijk zijn: als alles tegen zit is het helemaal niet leuk om alleen te zijn. Maar als ik het probleem heb opgelost ben ik weer trots op mezelf. Dan is een Seafood bar op een vliegveld een goede plek om je weer lekker te voelen, alleen.
