B&B De Steenbergen
Na een dag fietsen langs de IJssel val ik bijna flauw van de hitte. Een Italiaanse zomer in Holland, ik kan er nog niet aan wennen. De strandjes langs de rivier lokken en ik laat me in badpak in het water zakken. Opdrogen op een hammamdoek, met zicht op vergeet-mij-nietjes onder het wuivend gebladerte van een wilg, dat is toch nog steeds heel Hollands.
Maar ik moet terug naar mijn B&B voordat ik door de hitte wordt bevangen. Douchen en een dutje op de gastenkamer, daar knap ik van op. Dan opnieuw naar Bronkhorst waar Herberg De Gouden Leeuw gelukkig ook op maandag open is. Er is plaats op het terras, ik krijg een royale vierpersoonstafel. Gasten die later komen worden naar het terras aan de voorkant verwezen ‘want hier is het vol’. Ik word dus als volwaardig gast gezien, dat voelt welkom. Ondanks de groepen – een bezoeking voor horecapersoneel, weet ik van mijn dochter – wordt ik niet verwaarloosd en krijg snel waar ik om vraag. Het menu ziet er goed uit maar ik heb totaal geen honger met die warmte.
De Doesburgse mosterdsoep is hier minstens zo lekker als in Doesburg. Minder room en meer mosterd, de beste van Nederland. Ik heb thuis nog twee potten in voorraad. Samen met de Achterhoekse witte wijn van de Weerkommen en het warme brood is dit een heerlijke zomermaaltijd. Voor het lekker wil ik daarna nog een bavarois met Achterhoekse rosé. De late zon schijnt door de bomen, ik zit hier heerlijk. Als de ene ober mij het dessert aanreikt terwijl de ander tegelijk een tweede glas water neerzet weet ik het zeker: hier ben je een graag geziene gast , ook als je alleen komt en weinig eet. Chapeau voor De Gouden Leeuw!
