Kijk, zo wil je ontvangen worden. Als ik vraag om een tafel voor één zegt de dame: ‘Eens zien of we iets moois voor u hebben’. Er zijn drie tafels aan de Vecht vrij, eentje is aan twee kanten beschut door glas, daar kan ik de zomeravond glorieus doorbrengen.
Na ruim 18 kilometer wandelen viel ik plat op bed in mijn hotelkamer. Een half uur later, verfrist door een douche, kon ik Ommen gaan verkennen. Ik kom terecht bij ‘De Zon’ en daar krijg ik geen spijt van. Kraanwater vraag ik en krijg een fles Originel Water, getapt uit een naburige bron. Het water wordt niet in rekening gebracht, dat bevalt me helemaal. Een amuse van wortellolly met kaascrème en een hapje geroosterde paprikamousse wekken de eetlust op. De kaart trouwens ook en er kan van alles geregeld worden als ik geen compleet menu wil. ‘Malbré van eendenlever’ blijken flinterdunne lapjes vlees en lever te bevatten. Het ziet eruit als spekkoek maar het smaakt delicaat. En die uitjes-met-rozijnen komen niet uit een potje, want zijn verrukkelijk.
Ik heb alle tijd om te mijmeren over mijn laatste bezoek aan Rome: ik bezocht onder andere een oude vriend die net gescheiden was. Toen ik hem vertelde dat ik niet altijd alleen wil zijn en dus in Holland wilde gaan E-daten moest ik hem uitleggen wat dat was. Waarop hij begon te zoenen, volkomen onverwacht. Ik bloos weer als ik eraan terug denk. Het begin van een nieuwe relatie? Want het is heerlijk als iemand die je zo lang kent je ook zo goed blijkt te begrijpen. Hij stuurde juist een sms: ‘Laat het verleden achter je, wandel nu in de zon en in vrijheid’, dat klinkt me als muziek in de oren. Hoe heb ik anderen nodig om mijn eigen weg te blijven gaan! Dan zeilt er een ballon door de lucht. In plaats van te verzinken in het verleden – ik had iets met ballonvaarten, mijn man niet – geniet ik van het nu. Stil hangt die ballon daar in de lichte lucht en ik kan hier genieten van een heerlijk maal op een heerlijke plek. Ook doordat ik met alle egards word behandeld, als eenling evengoed als alle stellen om me heen.
